Jesteśmy tylko hipokrytami
Wiecznie goniącymi za złotymi górami
Mówiącymi nieustannie, że nam czegoś brak
A gdy już to mamy, znów jest coś nie tak.
Szczęście potrafimy dostrzec u bliźniego
nie doceniając zupełnie swojego – własnego,
Zawsze narzekamy na to w czym dziś trwamy
I żałujemy bardzo, gdy tego już nie mamy.
Żałujemy bliskich gdy u nich bywa źle,
Lecz w duchu dziękujemy, że u nas jest dobrze.
Litościwi bywamy licząc zadośćuczynienia
A dobrymi uczynkami kleimy dziury sumienia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz